Azato Anko 1827-1906


Azato Anko 1827-1906 werd geboren op Okinawa te 1827. Azato was klein van stuk en licht gebouwd. Het was een ware "Ti" expert en een geweldig goed zwaardvechter. In zijn technieken was hij uiterst "lichtvoetig" en daarom bijna niet te raken. Dat zijn voetenwerk zo perfect was lag aan het feit dat hij de basis hiervan aangeleerd had in het zwaardvechten. Zijn vechtmethode was er op gebaseerd dat handen en voeten tot ware wapens ont­wikkeld moesten worden en dat tegelijkertijd je ieder contact met slagen van een vijand moest vermijden. Alleen op deze wijze vond hij dat je fysieke controle over je eigen lichaam kon behouden. Azato heeft zich nimmer willen bemoeien met "andere invloe­den" die hij niet kende. In dat opzicht is hij altijd zijn leermeester(s), wie dit dan ook maar waren, trouw gebleven. Zeer waar­schijn­lijk heeft Azato een onbekend aantal jaren in Noord China gevechts­kun­sten bestu­deerd. Funagoshi Gichin, waarover later meer, was een van zijn leerlingen.


Azato Anko, een meester in het Karate op Okinawa, gouverneur en militair leider. Hoewel hij in boogschieten, paardrijden en zwaardvechten uitblonk, was Azato ook bedreven in het vernederen van zelfs de beste zwaardvechters met zijn blote handen! In een gevecht met Kana won Azato van de gewapende Kana. Men sprak over Azato: “Een persoon die in een ding overtreft kan in alles overtreffen". Hoewel Azato in karate uitblonk was zijn werkelijke passie het zwaardvechten. Zijn Iai-Jitsuleraar was Ishuin Yashichiro. De bijdrage van Azato tot het moderne karate wordt alom erkend.
 
Azato was een van de geweldigste experts van Okinawa in de kunst van karate. De familie van Azato was van de Tonochi klasse (erfelijke leiders van een dorp en stad) en erkend als autoriteit in het dorp van Azato, half tussen Shuri en Naha. Funagoshi Gichin adviseerde Azato om zijn handen en voeten door training te veranderen in zwaarden en speren.  Azato vertelde zijn student: "het geheim van de overwinning is om jezelf te leren kennen en je tegenstander door middel van zorgvuldige voorbereiding en observatie de baas voor blijven. Op deze manier zul je nooit worden overrompeld”.
 
Azato en zijn leermeester Itosu hebben ooit een groep van ongeveer 26 aanvallers overwonnen. Op een dag  werden zij  overvallen door een bende. In eerste instantie vluchtten zij een nabijgelegen huis in. Hierdoor konden zij de directe omgeving beter controleren. Nu moesten de aanvallers het initiatief nemen wat strategisch gezien wel enkele nadelen opleverde. Het huis werd omsingeld met als gevolg dat de aanvallers zich wel moesten verspreiden. Tijdens hun aanval op het huis sprong Azato soms uit een raam om een van hen te verwonden. Op deze manier verraste hij de gangsters. En aan de andere zijde leverde Itosu zijn verwoestende bijdrage door enkele van de dwaze gangsters te ontmoedigen om ermee door te gaan. De verdedigende aanvallen van beide meesters waren bruut en zeer doeltreffend. Hierdoor werden de aanvallers een-voor-een ernstig verwond. Ook stelde Azato eens hinderlaag op voor herrieschoppers in zijn dorp. In de politiek was Azato zeer scherpzinnig. Hij was de eerste die door het leven ging zonder het dragen van een haarknot en wist met succes een wetsvoorstel in te  dienen dat een haarknot niet meer verplicht was.
  • Op een nacht brak een inbreker in het verblijf van Azato in, zich blijkbaar niet bewust wiens huis het was. Als de inbreker had geweten dat het huis van Azato was zou hij nooit zijn binnengegaan. Azato die door de geluiden wakker werd kwam oog in oog te staan met de inbreker en ondanks de veel grotere afmeting van de man ging Azato hem te lijf. Tot zijn verrassing kon hij die niet aanhouden. Bewegend met de soepelheid van een kat, sprong de onbekende via een tafel uit het raam op de muur die het huis omringde. Azato achtervolgde de man nog wel maar dat bleek nutteloos. De man ontsnapte zonder enig spoor achter te laten. Toen Azato 17 jaar was hij liep hij regelmatig over een afstand van ca. 4 km. naar het huis van zijn vriend Kyozuka. Hij droeg dan twee grote stenen van elk meer dan 20 kg op zijn schouders.  Zijn toewijding om te trainen en studie was ongekend en hij had “de bouw van een huis” zo zei men. Zijn armen, schouders en halsspieren waren praktisch als pilaren. Maar ondanks zijn lichamelijke gesteldheid heeft hij Itosu als zij oefenden, nooit kunnen verslaan. Azato werd door de plaatselijke bevolking als held beschouwd. Op een late avond kuierde Azato door zijn dorp toen plotseling een jonge man vanuit het niets een aanval op Azato opende. Met een rake klap naar het hoofd schakelde Azato voor de zoveelste maal een tegenstander uit. De volgende ochtend kwamen alle dorpelingen bijeen om te horen wat er was gebeurd. Azato deed zijn verhaal maar er ontbrak een jonge man die vervolgens door de dorpelingen werd opgehaald. Hij verscheen met een vers verband om zijn hoofd. Toen Azato hem vroeg waarom hij niet met de anderen was gekomen vertelde de man dat hij ziek was. Daarbij was hij niet in staat om zijn hoofd op te heffen en Azato aan te kijken. "Ik had vannacht te veel gedronken en viel in een sloot". De verontwaardigde Azato schreeuwde naar de jongeman: “Lieg niet tegen mij jongen, vertel mij nu de waarheid of anders…". Ten slotte bekende de jongeman de aanval op Azato en smeekte hem om vergeving.
Azato heeft een aantal trainingshandboeken geschreven toen hij uit de openbare dienst ging en met pensioen was. Maar weinigen konden zijn aanbevelingen daarin opvolgen. Azato heeft eens gezegd: "Het doel van gevechtstraining is niet slechts een sterk en gezond lichaam te bouwen maar ook een geest te creëren en te smeden. Gevechtstraining bouwt niet alleen aan het lichaam maar verbetert ook de innerlijke harmonie. Maar ik kan dat nooit garanderen omdat ik uw karakter niet ken". De favoriete boeken van Azato waren onder meer: Zon van Tsu de Kunst van Oorlog, De Zes Strategieën van Oorlog, Lao van Tsu de Tao Te Ching, Sankt Lue, Wei Ryao Zi en Su Ma Fa. Azato geloofde dat de "Kunst van Oorlog" de Bijbel voor alle krijgshaftige artiesten was. Het is een gemis dat de geschriften van Azato zijn verdwenen. Na een kort ziektebed stierf Azato in het najaar van 1906 aan longontsteking.